During the period October-December 2013 the team of Social Street Work contacted 187 people. The data collected does not offer measurable evidence due to the limited time period and the particularity of the targeted group. The people we met on the streets, either because of reluctance or insecurity, were not always open to answer our questions. However, whilst the percentages shown on the tables below may to some extend not cover the entire reality, they still give an overview of the phenomenon that we meet on a daily basis in the streets where we walk and live.
The largest percentage of people in the street is male, though female percentage is not insignificant (Table 1).
Table 1
The age of these individuals, as shown in Table 2, derives from different groups and especially the ones of children and 31-40 years of age. Taking into consideration that a large percentage of these people did not want to mention their age, there is a degree of non-accurate data (Table 2).
Table 2
In regards to the nationality and ethnic origin, the vast majority of 74% comes from European countries, primarily Greece and with lower percentages from other Balkan countries like Romania, Serbia, Albania etc. Following, on much lower levels are Asian countries and Africa (Table 3).
Table 3
The municipality with the highest frequency of coming across such socially vulnerable groups, as expected, is Athens with 69% (129 people), located in main areas of the center, such as Omonia, Thisseio, Pedio tou Areos, Varvakeios and Kypseli. On lower concentration ratios follow the municipality of Daphne, where our headquarters are located and the municipalities of Piraeus and Paleo Faliro, where the port area and the beach offer shelter for many homeless people (Table 4).
Table 4
Going over cases that we have come across it is evident that 39% of the homeless is the highest, followed by illegal substances users at 19% and with percentages lower than 10% are beggars, unaccompanied-working children and refugees. It should be noted that many of these people fall into 2 or 3 categories simultaneously, for example some homeless are also users, or beggars (Table 5).
Table 5
The same applies in the individual requests that we receive and the type of intervention, which we are led to, i.e. a person, may have more than one request at the same time and receive more than one type of intervention respectively. According to Table 6, many of the people we met had no specific requests, mainly due to their reluctance to responding to a young group of social scientists for the first time; however, most of them had the desire to talk and share with us their thoughts and issues they are facing in the streets they live in. As also shown in Table 6, the main requests were: new clothing, some personal items (e.g. sleeping bags, toiletries, etc.), food and accommodation in a guesthouse.
Table 6
In relation to the requests we received and our personal assessment for cases that did not express specific needs, but still had the need for some kind of help, we have proceeded with the following types of intervention (Table 7).
Table 7
Finally, examining our statistical data, we observe that repeated contact with a particular person, i.e. whether we meet this person more than once, is fairly difficult as 62% of these people are impossible to trace again; however, we are able to build a more consistent contact with a notable percentage of 38% of people we see regularly; in such cases, we are able to cater for their new requests and to provide psychological support (Table 8).
Table 8
Eleni Manara
Street WorkerΚατά την διάρκεια του διαστήματος Οκτώβριος –Δεκέμβριος 2013 η ομάδα του street work ήρθε σε επικοινωνία με 187 άτομα. Τα στοιχεία που συλλέχτηκαν δημιουργούν ένα ποσοστό μη μετρήσιμο λόγω της περιορισμένης χρονικής περιόδου καθώς και της ιδιαιτερότητας της ομάδας στόχου. Οι άνθρωποι που συναντήσαμε στους δρόμους είτε λόγω επιφυλακτικότητας είτε λόγω ανασφάλειας δεν ήταν πάντα ανοιχτοί στο να απαντήσουν σε ερωτήσεις μας. Παρόλα αυτά, ενώ τα ποσοστά που εμφανίζονται στους πίνακες που ακολουθούν ίσως σε κάποιο βαθμό να αλλοιώνουν την πραγματικότητα, ωστόσο δεν παύουν να δίνουν μια γενική εικόνα του φαινομένου που συναντάμε όλοι καθημερινά στους δρόμους που κινούμαστε και ζούμε.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που βρίσκονται στον δρόμο είναι άντρες, αν και αυτό των γυναικών δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέο. (Πίνακας 1)
Πίνακας 1.
Η ηλικία αυτών των ατόμων, όπως φαίνεται και στον Πίνακα 2 προέρχεται από διάφορες κατηγορίες και κυρίως αυτής των ανηλίκων και των 31-40 ετών. Φυσικά κρατάμε υπόψη ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών δεν ήθελε να αναφέρει την ηλικία του και σίγουρα δεν μπορούν τα δεδομένα να είναι ακριβή.
Πίνακας 2.
Ως προς τον τόπο καταγωγής η συντριπτική πλειοψηφία 74% προέρχεται από χώρες της Ευρώπης, με πρώτη την Ελλάδα και με πολύ μικρότερα ποσοστά από χώρες των Βαλκανίων όπως Ρουμανία, Σερβία, Αλβανία και άλλες. Ακολουθούν φυσικά με πολύ μικρότερα ποσοστά χώρες της Ασίας και της Αφρικής. (Πίνακας 3)
Πίνακας 3.
Ο δήμος με τη μεγαλύτερη συχνότητα συναντήσεων είναι αναμενόμενα ο δήμος της Αθήνας με ποσοστό 69% (129 άτομα) που αντιπροσωπεύει κυρίως περιοχές του κέντρου της Αθήνας όπως την Ομόνοια, το Θησείο, το Πεδίο του Άρεως, τη Βαρβάκειο και την Κυψέλη. Με πολύ χαμηλότερα ποσοστά συγκέντρωσης ακολουθούν ο δήμος της Δάφνης, ο οποίος αποτελεί και την έδρα μας και οι δήμοι Πειραιά και Παλαιού Φαλήρου με τις πύλες του λιμανιού και την παραλία αντίστοιχα να αποτελούν καταφύγιο για πολλούς αστέγους συνανθρώπους μας. (Πίνακας 4)
Πίνακας 4.
Κοιτώντας τα περιστατικά με τα οποία έχουμε έρθει σε επαφή ως κατηγορίες βλέπουμε ότι ως ποσοστό πρώτοι έρχονται οι άστεγοι με 39%, ακολουθούν οι χρήστες με 19% και με πολύ μικρότερα ποσοστά κάτω του 10% έχουμε τους επαίτες ,τα ασυνόδευτα-εργαζόμενα παιδιά και τους πρόσφυγες αντίστοιχα. Δεν θα πρέπει φυσικά να ξεχνάμε ότι πολλά άτομα εμπίπτουν σε 2 ή 3 κατηγορίες ταυτόχρονα για παράδειγμα κάποιοι άστεγοι είναι και χρήστες όπως και κάποιοι άστεγοι είναι και επαίτες. (Πίνακας 5)
Πίνακας 5.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των αιτημάτων που δεχόμαστε αλλά και στη μορφή της παρέμβασης στην οποία οδηγούμαστε, δηλαδή ένα άτομο ενδέχεται ταυτόχρονα να έχει παραπάνω από ένα αίτημα και να δεχθεί αντίστοιχα παραπάνω από μια μορφή παρέμβασης. Σύμφωνα με τον Πίνακα 6. αρκετοί από τους ανθρώπους που συναντήσαμε δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο αίτημα κυρίως λόγω της επιφυλακτικότητας σε κάποιους νέους ανθρώπους που βλέπουν για πρώτη φορά, παρόλα αυτά οι περισσότεροι από αυτούς είχαν την επιθυμία να συνομιλήσουν μαζί μας και μοιραστούν τις σκέψεις τους και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν στους δρόμους που διαβιούν. Τα κύρια αιτήματα όπως φαίνεται και στον Πίνακα 6. αφορούν την δυνατότητα νέου ρουχισμού, κάποιων προσωπικών ειδών (π.χ υπνόσακους, είδη προσωπικής υγιεινής, κλπ), διατροφής και διαμονής σε κάποιον ξενώνα.
Πίνακας 6.
Σε σχέση με τα αιτήματα που δεχθήκαμε καθώς και με την προσωπική μας εκτίμηση για περιπτώσεις που μπορεί να μην εξέφρασαν συγκεκριμένα τις ανάγκες τους, αλλά παρόλα αυτά είχαν την επιθυμία για κάποιου είδους βοήθεια, προβήκαμε στις παρακάτω μορφές παρέμβασης (Πίνακας 7).
Πίνακας 7.
Τέλος, εξετάζοντας τα στατιστικά στοιχεία βλέπουμε ότι η επαναλαμβανόμενη επαφή με ενά συγκεκριμένο άνθρωπο, δηλαδή το κατά πόσο τον συναντάμε πάνω από μία φορά, είναι σχετικά δύσκολη καθώς σε ποσοστό 62% δεν συναντάμε ξανά το ίδιο άτομο σε αντίθεση με ένα μη αμελητέο φυσικά ποσοστό 38 % που διατηρούμε επαφή με μαζί του προκειμένου να καλύπτουμε τα νέα του αιτήματα και να προσφέρουμε ψυχολογική υποστήριξη. (Πίνακας 8)
Πίνακας 8.
Ελένη Μανάρα
Street Worker
